Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία στη γενοκτονία της Ναμίμπια είναι η γενεαλογία των προσώπων, που θα τη δούμε και αργότερα, η εφαρμογή μεθόδων εξόντωσης, που θα επαναληφθούν ως μοτίβα και σε άλλα σημεία και πεδία, αλλά και η εδραίωση φυλετικών θεωριών που θα πλαισιώσουν ιδεολογικά το ναζιστικό καθεστώς τα επόμενα χρόνια.
Η πρώτη γενοκτονία του 20ου αιώνα πραγματοποιήθηκε στην Αφρική (γι αυτό ίσως δεν έγινε γνωστή) με δράστες πάλι τους Γερμανούς, στη σημερινή Ναμίμπια.
Η Γερμανία επωφελούμενη από τις συγκρούσεις που ξέσπασαν για τον έλεγχο των βοσκοτόπων στην περιοχή ανακηρύσσει το προτεκτοράτο της « Γερμανικής Νοτιοδυτικής Αφρικής » με πρώτο κυβερνήτη τον Χάινριχ Γκέρινγκ, πατέρα του μετέπειτα Ναζί ηγέτη Χέρμαν Γκέρινγκ.
Οι περιφρονημένοι από το νέο καθεστώς ντόπιοι πληθυσμοί εκδιώκονται από την γη τους και όταν αντιδρούν και εξεγείρονται βρίσκονται αντιμέτωποι με μια άγρια καταστολή που περιελάμβανε φόνους, εμπρησμούς, εκτοπίσεις, κατασχέσεις γης και κοπαδιών ακόμη και μεθοδευμένο κύμα βιασμών που αποτέλεσε και τον προπομπό ενός ”νέου” πολεμικού όπλου που χρησιμοποιήθηκε κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Όταν το 1904 η φυλή Χερέρο, που ήταν και ο κυρίως στόχος των Γερμανών, με αρχηγό τον Καμαχαρέρο εξεγέρθηκαν ενάντια στους Γερμανούς άποικους, που ασύστολα έκλεβαν τη γη τους, η καταστολή πέρασε σε διαφορετικό στάδιο, εκείνο της γενοκτονίας. Το Βερολίνο έστειλε στην αποικία τον τρομερό και διαβόητο για την σκληρότητα του στρατηγό Λόταρ Φον Τρότα ο οποίος σύμφωνα με την Guardian 
και την Le Monde χαρακτήρισε άγριους τους γηγενείς και ανεπιθύμητους στην ίδια τη γη τους που πλέον ήταν γερμανική αποικία των Λευκών. Βλέποντας όμως πως οι «άγριοι» ήσαν γενναίοι πολεμιστές και ικανοί να του δημιουργήσουν πρόβλημα, ο στρατηγός διέταξε την εξόντωσή τους μέχρι τελευταίου. Να μην υπάρξει αιχμάλωτος, εξολοθρεύστε τους ! ήταν η διαταγή. Τον Αύγουστο του ίδιου χρόνου τα γερμανικά στρατεύματα με υπερσύγχρονο για την εποχή εξοπλισμό περικύκλωσαν την περιοχή των Χερέρο και άρχισε η εκκαθάριση. Οι δόλιοι Χερέρο έσπασαν τον γερμανικό κλοιό σε μια απέλπιδα τους αντεπίθεση και χιλιάδες διέφυγαν προς την έρημο Καλαχάρι. Οι Γερμανοί μπλόκαραν και δηλητηρίασαν όλα τα πηγάδια και τις πηγές νερού στην περιοχή με αποτέλεσμα οι φυγάδες της ερήμου να εξοντωθούν από την αφυδάτωση και την πείνα. Τότε Γερμανοί ιεραπόστολοι, σοκαρισμένοι από την αγριότητα των ομοεθνών τους, κινητοποίησαν την γερμανική κοινή γνώμη και έτσι οι επιζήσαντες Χερέρο κλείστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας. Το επερχόμενο «πνεύμα του Άουσβιτς» έκανε την εμφάνιση του, καταγράφοντας με μακάβρια λογιστική ακρίβεια τους θανάτους από εξάντληση. Ακολούθησαν, πάντοτε στο γνωστό γερμανικό μοτίβο του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ανθρωπομετρικές έρευνες για να τεκμηριώσουν την υποτιθέμενη φυλετική κατωτερότητα των μαύρων. Τις έρευνες διεξήγαγε ο περιβόητος Eugen Fischer, 
ιδρυτής της γερμανικής βιολογίας αλλά και πνευματικός πατέρας του γιατρού δημίου του Άουσβιτς Γιόζεφ Μένγκελε. Μέσα στα στρατόπεδα αιχμάλωτες γυναίκες Χερέρο αναγκάζονταν να κόβουν τα κεφάλια νεκρών ομοεθνών τους , να τα βράζουν, να αφαιρούν τις σάρκες και τον εγκέφαλο και να τα τρίβουν με γυαλόχαρτο. 3.000 κρανία εστάλησαν σε γερμανικά ερευνητικά ινστιτούτα για να τεκμηριωθεί η ανωτερότητα της άριας φυλής.
Το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου αποτέλεσε τη λύτρωση της φυλής Χερέρο αλλά και της φυλής Νάμα που δεινοπάθησε και αυτή. Νέες ευρωπαϊκές 
δυνάμεις που κατοικοέδρευαν στην Νότια Αφρική εγκαθίδρυσαν ένα κανονικό ρατσιστικό καθεστώς, το γνωστό Άπαρντχαϊντ και έτσι ξεκίνησε η μέχρι προ ολίγων ετών στυγνή εκμετάλλευση των μαύρων όχι όμως και η εξολόθρευσή τους. Όμως το 80% του πληθυσμού των Χερέρο και το 50% των Νάμα είχε χαθεί.
Επίλογος. Ο φον Τρότα πέθανε το 1920 αφού πρόλαβε να δει την ταπεινωτική ήττα της αυτοκρατορικής Γερμανίας. Οι νικητές Βρετανοί κατέγραψαν τις φρικαλεότητες σε μια έκθεση με τίτλο Blue Book που όμως καταχωνιάστηκε, καθώς κρίθηκε ότι δεν έπρεπε να κλονισθούν τα θεμέλια της αποικιοκρατίας. Το ίδιο έπραξαν και οι άλλες αποικιοκρατικές δυνάμεις της Γαλλίας, Ολλανδίας, Βέλγιου και Ιταλίας που μυρίστηκαν ψητό στην Κεντρική Αφρική και έσπευσαν για αφαίμαξη.
Με την πτώση του Άπαρντχάϊντ και την ανεξαρτητοποίηση της Ναμίμπια οι φυλές των Χερέρο και Νάμα ξαναβρήκαν τη χαμένη τους φωνή και απαίτησαν την αναγνώριση της γενοκτονίας. Η γερμανική κυβέρνηση ζήτησε συγγνώμη και το 
2015 αναγνώρισε τη διαπραχθείσα γενοκτονία. Επέστρεψε όσα κρανία συνέχιζαν να βρίσκονται στα χέρια τους και μετονόμασε την οδό Φον Τρότα στο Μόναχο σε οδό Χερέρο. Παρ όλες όμως τις μεγαλόφωνες συγγνώμες η γερμανική κυβέρνηση αρνιούνταν κατηγορηματικά να αποζημιώσει τους απογόνους των θυμάτων. Μάλιστα οι ακροδεξιοί Γερμανοί εκδηλώνουν ένα αρνητισμό και ιστορικό αναθεωρητισμό, ότι δηλαδή η έρημος όπου κατέφυγαν οι Χερέρο δεν ήταν και τόσο έρημος και οι πηγές όπως και τα πηγάδια ουδέποτε δηλητηριάστηκαν. Η δε διαταγή Φον Τρότα αποσκοπούσε απλούστατα να τρομάξει τους αντάρτες.
Στις 28/5/2021 η Γερμανία δια του υπουργού της Heiko Josef Maas συμφώνησε να δώσει ως «χειρονομία αναγνώρισης του ανυπολόγιστου πόνου» 1,1 δισεκατομμύρια ευρώ σε βοήθεια προς τις κοινότητες που επλήγησαν από τη γενοκτονία. «Είμαστε ευγνώμων» τόνισε «που οι μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις για την αντιμετώπιση αυτού του σκοτεινού κεφαλαίου της κοινής μας ιστορίας ολοκληρώθηκαν με ένα, και για τις δύο πλευρές, καλό αποτέλεσμα». ”Της κοινής μας ιστορίας” ; μάλιστα.