Οι τιμωρίες της φύσης είναι βαρύτατες και αμετάκλητες όταν οι άνθρωποι παρεμβαίνουν στους κανόνες της
Η θάλασσα του Μαρμαρά μοιάζει σαν ένα ανάπηρο παιδί, καθώς ο πατέρας του , η Μαύρη Θάλασσα ( νερό κρύο και με πολλά μέταλλα) και η μητέρα του Μεσόγειος ( νερό ζεστό και αλμυρό) ανακατεύονται 
στη λεκάνη του που μοιάζει σαν λίμνη με δύο πορθμούς. Το ζεστό νερό της Μεσογείου εισρέει με ορμή από τον Ελλήσποντο και κατακάθεται σε βάθος 20-25 μέτρων ενώ το κρύο μεταλλικό νερό του Εύξεινου Πόντου (Μαύρη Θάλασσα) που εισρέει από τον Βόσπορο δημιουργεί το δεύτερο ελαφρύτερο στρώμα σε βάθος 10-15 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το υπόλοιπο νερό που επιπλέει στην επιφάνεια των 0- 10 μέτρων αποτελείται από νερά των πέριξ της θάλασσας ποταμών. Τα τρία αυτά επίπεδα ύδατος ένεκα της διαφοράς θερμοκρασίας δεν αναμιγνύονται και πολύ μεταξύ τους.
Τριάντα εκατομμύρια, από τα 85 του πληθυσμού της Τουρκίας, κατοικούν στα παράλια της Θάλασσας του Μαρμαρά. Από δύο φορές να χρησιμοποιούν το 
καζανάκι της τουαλέτας τους αναρωτήθηκε κανείς που πάει αυτό το νερό? Πρώτα στην αποχέτευση και εν συνεχεία στον βιολογικό καθαρισμό λυμάτων στη Σίλε, στα παράλια του Εύξεινου Πόντου βόρεια της μεγαλούπολης. Μετά την επεξεργασία των λυμάτων σε υγρή μορφή πλέον αυτά τα νερά καταλήγουν σε βάθος 15 μέτρων στο βυθό της Μαύρης Θάλασσας. Επειδή λοιπόν το νερό του πόντου είναι κρύο και πλούσιο σε μεταλλικά συστατικά είναι και ικανό να καθαρίζει τα ήδη φιλτραρισμένα από τον βιολογικό καθαρισμό νερά.
Τώρα ας έλθουμε στις καταστροφικές ανθρώπινες παρεμβάσεις.
Ένα από τα πολλά σεισμογενή ρήγματα της Ανατολίας περνά από τον βυθό της Θάλασσας του Μαρμαρά. Φημολογείται δε ότι αναμένεται μεγάλος σεισμός στο τόξο Ραιδεστού – Νικομήδειας π[ου κόβει στα δύο την Προποντίδα (Θάλασσα του Μαρμαρά). Επάνω σ αυτό το ρήγμα Ανατολίας – Ευρασίας βρίσκονται τα Πριγκηπόννησα. Στα ανοιχτά λοιπόν των νότιων παραλιών της Πριγκήπου υπάρχει κατακόρυφο βάραθρο που αποτελεί 
κατά τα φαινόμενα και μέρος του ρήγματος και βέβαια είναι πλημμυρισμένο από τα ζεστά μεσογειακά νερά. Κατά την κατασκευή του επαναστατικού υπόγειου έργου Μαρμαράϊ, κατά το οποίο συνδέθηκαν σιδηροδρομικά οι δύο ήπειροι, όλα τα μπάζα, πέτρες, βράχοι, λάσπη, χώμα ανεξέλεγκτα απορρίφτηκαν στο αναφερόμενο βάραθρο. Σαν να μην έφτανε αυτό κατασκευάστηκε και η αδελφή σήραγγα αυτοκινητοδρόμου Ευράσια παράλληλη και παρόμοια με την προηγούμενη. Τα μπάζα του μεγαλοφυούς καθόλα έργου είχαν την ίδια κατάληξη. Έχει και συνέχεια η παρέμβαση στη φύση. Όλα τα μπάζα από την κατασκευή Πλατείας Συγκεντρώσεων (σικ) στην παραλία της Βλάγκας (Yenikapi) και της ανακατασκευής της προκυμαίας του Γαλατά για να προσεγγίζουν τα κρουαζιερόπλοια, κατέληξαν στο ίδιο βάραθρο.
Έτσι το βάραθρο γέμισε. Το μεσογειακό θαλάσσιο νερό που υπερχείλισε άρχισε να σπρώχνει το επίπεδο του κρύου νερού, τα ρεύματα του Βοσπόρου δεν επέτρεψαν την επιστροφή του στην Μαύρη Θάλασσα το ίδιο έγινε και στα στενά του Ελλήσποντου με αποτέλεσμα όλος ο ρύπος των μπαζών να κατακάτσει στο βυθό του Μαρμαρά.
Σαν επισφράγισμα της φυσικής καταστροφής από τον άνθρωπο θα πρέπει να 
αναφέρουμε και τον τοξικό, από απόβλητα εργοστασίων παραπόταμο Έργκενε ο οποίος αδειάζει ασύστολα τα ακάθαρτα και δηλητηριώδη απόβλητα του όχι μόνο στον Έβρο ποταμό και ακολούθως στο Αιγαίο, αλλά και στην εκροή του ρυακιού στα παράλια του Μαρμαρά. Το σκάνδαλο Έργκενε του Νοεμβρίου 2020 πρέπει να ήταν και η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι καθόσον δέκα μέρες μετά έκανε την πρώτη του εμφάνιση το φαινόμενο βλέννη.
Ακολούθως άρχισαν και οι ζέστες και το μεσογειακό θαλάσσιο νερό σπάει ρεκόρ στην απότομη υπερθέρμανση του με 2,5 βαθμούς σε μικρό διάστημα. Η απότομη αλλαγή θερμοκρασίας, το άζωτο, ο φώσφορος και φυσικά ο 
ήλιος έπαιξαν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στην εξάπλωση του φαινομένου της βλέννης που δυστυχώς πήρε μη αναστρέψιμες διαστάσεις. Υπολογίζεται ότι μέσα σε ένα χρόνο η θαλάσσια χλωρίδα και η πανίδα θα υποστεί πρωτοφανή καταστροφή που θα φτάσει έως και στην εξαφάνιση των ψαριών. Η δυσοσμία που θα προκαλέσει η αποσύνθεση του πλαγκτόν θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στον τουρισμό της ευρύτερης περιοχής.
Ασφαλώς και θα επανέλθει η ομαλότητα στην περιοχή. Όμως οι προσπάθειες για την επαναφορά θα διαρκέσουν τουλάχιστον τρία χρόνια. Αυτό κατά την γνώμη του καθηγητή, ιατρού, βακτηριολόγου και αρθρογράφου του παρόντος Οζάν Ουζγκούτ είναι περισσότερο από βέβαιο. Θα εξαρτηθεί και από την θέση που θα πάρει η κυβέρνηση του Ερντογάν ο οποίος μη βλέποντας οικονομικό όφελος από την θεραπεία της τραγωδίας προς το παρόν κωφεύει. Άλλωστε γι αυτόν προτεραιότητα έχει η διάνοιξη του νέου καναλιού-πορθμού που θα αποφέρει πολλά δίς στην οικονομία της χώρας του, παρόλη την επικείμενη καταστροφή του περιβάλλοντος που συντελείται με την παράκαμψη του Βοσπόρου. Είδομεν…..