Δεν υπήρχε τίποτε από το παρελθόν. Ήταν μια Πόλη διαφορετική. Ακόμη κι εγώ, που είχα φύγει τόσο θυμωμένος, τόσο απογοητευμένος, τόσο φανατισμένος τώρα είχα ηρεμήσει. Τους έχω συγχωρήσει για όσα μας έκαναν. Αλλά δεν ξεχνώ. Γιατί αν ξεχάσω θα είναι σαν να έχω προδώσει τους γονείς μου!
Την 24ην Ιουλίου 1923 επιτυγχάνεται μαζί με την συνθήκη της Λωζάνης και η διεθνής αναγνώριση της κυριαρχίας της νεοσύστατης Δημοκρατίας της Τουρκίας σαν συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που επίσημα ανακηρύχθηκε την 
29/10/1925 στην Άγκυρα με τον Κεμάλ Ατατούρκ ως πρώτο πρόεδρο. Ένα εκατομμύριο Έλληνες έφυγαν τότε από την Τουρκία για την Ελλάδα οι οποίοι ανταλλάχθηκαν με 380.000 μουσουλμάνους που εγκατέλειψαν την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στα έτοιμα σπίτια των Ελλήνων. Από την εφαρμογή της ανταλλαγής εξαιρέθηκαν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, και πιο συγκεκριμένα όσοι κατοικούσαν δυτικά του προάστιου Μπόσταντζι. Η καταπάτηση της συνθήκης που διαπράχθηκε με τις απελάσεις του 1964 βασίσθηκε στο άρθρο 62 της συνθήκης όπου, αναφερόμενοι στην έκρυθμη κατάσταση της τότε Γιουγκοσλαβίας, προσθέσανε τον όρο rebus sic stantibus ότι η συμφωνία θα τηρηθεί εφ όσον τα πράγματα εξακολουθούν να παραμένουν ίδια. Με την ίδια δικαιολογία δεν επετράπη η επιστροφή όσων Ελλήνων έφυγαν από την Κωνστ/πολη κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου.
Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 1923.
**Απολύονται από τις δημόσιες και κρατικές εργασίες τους όλοι οι έλληνες αλλά και οι ρωμιοί. Ακόμη και όσοι εργάζονταν σε ξένες εταιρίες που δεν είχαν χαρακτήρα δημοσίου δικαίου, όπως ήταν το Μονοπώλιο και η Εταιρία Εκμετάλλευσης των Τραμ. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.39)
** Από τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας Σαλίχ Ζεκί τιμωρούνται 104 ρωμιοί εκπαιδευτικοί και άλλοι 52 απομακρύνονται ως ακατάλληλοι. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,41,44)
**Ανεπιθύμητοι χαρακτηρίζονται 40.000 ρωμιοί της Πόλης κάτοχοι διαβατηρίου Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τους αφαιρούνται τα πολιτικά τους δικαιώματα και η παραμονή τους στην Κωνστ/πολη. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.2)
**Δυναμική αντίδραση των ρωμιών της Πόλης όταν ο Ευθύμης Καραχισαρίδης (Παπα ευθύμ ή Ερένερολ) προσπάθησε να καταλάβει το Οικουμενικό Πατριαρχείο στο Φανάρι. Παρεμβολή της Άγκυρας που για να ηρεμήσει τα πνεύματα ανακηρύσσει τον Καραχισαρίδη εκπρόσωπο του Πατριάρχου στην Άγκυρα. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,40,42)
**Την 4 Οκτωβρίου 1923 Επίσημοι Τούρκοι αξιωματούχοι, των κατά 90% ελληνικού πληθυσμού νησιών Ίμβρου και Τενέδου, (Λιμενικοί, Χωροφύλακες και Δικαστικοί Υπάλληλοι) μετατρέπουν την ονομασία των νησιών σε Γκιοκτσέ Αντα και Μποζτζά Αντα αντίστοιχα ενώ παράλληλα ανακοινώνουν στους νόμιμους εκλεγμένους δημογέροντες πως είναι ανεπιθύμητοι και πως οι περιουσίες των κατάσχονται. 1500 ρωμιοί από την Ίμβρο και 64 από την Τένεδο εγκαταλείπουν την Τουρκία. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,44)
**Την 6 Δεκεμβρίου 1923 η Νομαρχία Κωνστ/πόλεως με την υπ.αρ. 1092 επίσημη διαταγή δεν δέχεται υποψήφιους για τον Πατριαρχικό Θρόνο αρχιεπισκόπους που δεν έχουν άδεια παραμονής και τουρκική υπηκοότητα. Με την ίδια διαταγή αφαιρεί την νομική και επίσημη οικουμενικότητα του Πατριαρχείου και δέχεται τον Πατριάρχη ως ηγέτη μόνο των κατοίκων της Κωνστ/πολης. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,42.43,44)
**Την 12 Φεβρουαρίου 1924 ο Παπα 
ευθύμ με εγκάθετους οπαδούς του καταλαμβάνουν δύο ιστορικές Ορθόδοξες εκκλησίες του Γαλατά. Την Παναγία Καφατιανή και του Σωτήρος Χριστού. Παρά τις αντιδράσεις του Πατριαρχείου οι ναοί παραχωρούνται από το κράτος στους αιρετικούς για να εκτελούν τα θρησκευτικά των καθήκοντα. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,39,40,41,42)
**3 Απριλίου 1924. Βάσει του Υπερασπιστικού Νόμου 460 από τους 162 ρωμιούς δικηγόρους εγγεγραμμένους στον Δικηγορικό Σύλλογο (Baro) διαγράφονται οι 120. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,40)
**Την 30 Ιανουαρίου 1925 συλλαμβάνεται και με σύντομες διαδικασίες απελαύνεται σιδηροδρομικώς ο Πατριάρχης Κωνσταντίνος ο Στ΄. Είχε παραβεί την 
συμφωνία ανταλλαγής των πληθυσμών καθότι εγκαταστάθηκε στην Κωνστ/πολη μετά το 1918. Οι αντιρρήσεις του να εξαιρεθεί καθότι το κτιριακό συγκρότημα του Πατριαρχείου δεν αναφέρονταν ρητώς στη συμφωνία της ανταλλαγής δεν έγιναν δεκτές. Παρά τα έντονα διπλωματικά διαβήματα από πλευρά της ελληνικής κυβερνήσεως δεν κατέστη δυνατή η επιστροφή του ιεράρχη. Στην γραπτή διαμαρτυρία του Έλληνα πρωθυπουργού Μιχαλακόπουλου ο υπουργός Εξωτερικών Σουκρού Καγιά διαμήνυσε στην ελληνική κυβέρνηση ότι το Πατριαρχείο είναι τουρκικό ίδρυμα και ως εκ τούτου δεν επιτρέπει την ανάμειξη άλλης χώρας. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,44)
**Τον ίδιο χρόνο μπαίνει λουκέτο στο Ελληνικό Κέντρο Πολιτισμού και κατάσχονται όλα τα χειρόγραφα και τα βιβλία της πλούσιας βιβλιοθήκης που συντηρούσε.Τα σκεύη μαζί με την επίπλωση μοιράζονται σε διάφορες βιβλιοθήκες της Πόλης και της Άγκυρας.
**Το Ζάππειο Παρθεναγωγείο κατηγορήθηκε 
επειδή την είσοδο του σχολείου κοσμούσαν αρχαία ελληνικά αγάλματα σχετικά με την ελληνική μυθολογία και διακόπτεται προσωρινά η λειτουργία του. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,44)
**Αναγκάζουν όλους τους Έλληνες διδασκάλους και καθηγητές των μειονοτικών σχολείων να εξετασθούν αν κατέχουν και την τουρκική γλώσσα. Αντιθέτως διπλασιάζουν τους μισθούς των Τούρκων εκπαιδευτικών. Δήλον ότι οι αναφερόμενοι μισθοί επιβάρυναν τα έσοδα των ελληνικών βακουφίων της Πόλης. Η Εμπορική Σχολή της Χάλκης κλείνει και στη θέση της λειτουργεί τουρκικό Λύκειο Πολεμικού Ναυτικού. Μπαίνει λουκέτο στο ιδιωτικό σχολείο ελληνικής γλώσσας Αποστολίδης. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,44)
**25 Ιουνίου 1925. Αποφράδα ημέρα για τα νησιά Ιμβρος και Τένεδος, όπου ανεκλήθη αυτονομία των νησιών και απαγορεύθηκε η ελληνική εκπαίδευση. (Συνθ.Λωζ. αρθρ . 14,27,38,40)
**Την 27 Νοεμβρίου 1925 κρατικοί ιθύνοντες επεμβαίνουν στη λειτουργία των ελληνικών κοινοτικών οργανώσεων και αλλάζουν το καθεστώς του άρθρου 42 της Συνθήκης της Λωζάνης. Συλλαμβάνουν μέλη και καταφέρνουν να μειώσουν το ποσοστό των αρνητικών ψήφων από 72 σε 55 παρέχοντας στην κρατική διαιτησία δικαίωμα παρέμβασης στις εγκρίσεις. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,39,44)
**Την 22 Απριλίου 1926 και βάσει του νόμου 805 στους κρατικούς οργανισμούς επιβάλλεται να ομιλείται μόνο η τουρκική γλώσσα. Οι δε εταιρίες ξένων συμφερόντων θα πρέπει να απασχολούν μεγαλύτερο ποσοστό Τούρκων υπαλλήλων.
**14 Ιουνίου 1926. Κατηγορούνται μέλη της Ορθοδόξου Ιεράς Συνόδου ότι πραγματοποίησαν σύνοδο στο χώρο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης αντί αυτή του Πατριαρχείου. Απαγορεύθηκε η πραγματοποίηση της Πανορθοδόξου Συνόδου στην Κωνστ/πολη. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,40)
**Με ένα νέο νόμο της 18 Οκτωβρίου 1926 απαγορεύθηκε η προσθήκη νέων ακινήτων περιουσιών σε ελληνικά βακούφια (αγορά, δωρεά, κληρονομιά). Με τον ίδιο νόμο καταργείται η ιδιότητα του Πατριαρχείου ως νομικό πρόσωπο και όλα τα περιουσιακά του στοίχεια παραχωρούνται στο τουρκικό δημόσιο. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,44)
**16 Μαίου 1929. Με τον νόμο 1447 και αρθρο 8 του Καταστατικού Κινητών Περιουσιών και Συναλλάγματος όσοι επιθυμούν να ιδρύσουν πρακτορεία συναλλάγματος δεν αρκεί να έχουν τουρκική υπηκοότητα μόνο αλλά και ιθαγένεια. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,44)
**Με αφορμή την Συνθήκη της Άγκυρας που υπογράφτηκε από τους Βενιζέλο και Ατατούρκ την 10 Ιουνίου 1930 κάποιοι κρατικοί αρμόδιοι έβαλαν χέρι σε περιουσιακά στοιχεία μειονοτικών που κηρύχτηκαν σε αφάνια παρόλο που ζούσαν στην Κωνστ/πολη και εξαιρούνταν των ανταλλαγών.
**Την ίδια εποχή παρενέβησαν αδικαιολόγητα στις εκλογές εκπροσώπων του Νοσοκομείου Βαλουκλή και της κοινότητας Πέρα υποδεικνύοντας να ψηφιστούν άτομα της αρεσκείας των. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40)
**11 Ιουνίου 1932. Απαγορεύτηκε η εξάσκηση τεχνικών επαγγελμάτων σε αλλοδαπούς (νόμος 2007). Ο στόχος βέβαια ήταν οι Έλληνες που δεν πήραν ακόμη την τουρκική υπηκοότητα. Αξιοσημείωτον ότι κατά την απογραφή πληθυσμού του 1927 είχαν καταμετρηθεί 27000 Έλληνες υπήκοοι και αν σε αυτούς προσέθετες και όσους κατέφθασαν από την Ρωσία μετά το 1918 αλλά και τους ευρωπαίους ξένους υπηκόους ο αριθμός μπορούσε να φτάσει και πάνω από 50000. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,40)
**21 Ιουνίου 1934. Ψηφίστηκε ο νόμος 2525 κατά τον οποίο ο πληθυσμός έπρεπε να επιλέξει επώνυμο σαν συμπλήρωμα του ονόματός του. Εξασκήθηκε πίεση στους Ρωμηούς να τουρκοποιήσουν τα επώνυμά τους. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,44)
**3 Δεκεμβρίου 1934. Με τον νόμο 2596 και την τροποποίησή του καταστατικού τον Φεβρουάριο του 1935 άρθρο 1 απαγορεύτηκε η ρασοφόρος περιβολή των ιερέων εκτός των ναών με εξαίρεση αυτών του Πατριάρχου και του αιρετικού Παπαευθύμ. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,40,43,44)
**5 Ιουνίου 1935. Σεισμός στο σύστημα των ελληνικών ιδρυμάτων της Πόλης που στηρίζονταν σε παραδόσεις αιώνων. Βάσει λοιπόν του νέου νόμου βακουφίων 2762 η διοίκηση, οι υπηρεσίες και τα πάγια των ιδρυμάτων που δημιουργήθηκαν πριν το 1926 θα υπάγονται στην Τουρκική Γενική Διεύθυνση Βακουφίων. Η τροποποίηση του νόμου που έγινε τον Ιούλιο του 1936 χειροτέρευσε την ήδη άσχημη τροπή των πραγμάτων. (Συνθ.Λωζ. αρθρ. 40,42,44)
**1937. Vatandas Turkce konus. H γνωστή 
περιφρονητική για την ελληνική γλώσσα απαγόρευση στους Ρωμηούς να ομιλούν στους δρόμους την μητρική τους γλώσσα κάνει την πρώτη της εμφάνιση. Όσοι κυκλοφορούν μέσα στα όρια του νομού Κωνστ/πολης έπρεπε να μιλούν μόνο τουρκικά. Η καταπίεση αυτή συνεχίστηκε έως το 1970. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,42,44)
**Επιστέγασμα των παράνομων και παράτυπων αποφάσεων της τουρκικής καταπίεσης ήταν και η τοποθέτηση από το Υπουργείο Παιδείας Τούρκου υποδιευθυντή στα μειονοτικά σχολεία. Παράλληλα αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας των τουρκικών μαθημάτων ( Γλώσσα, Φιλολογικά, Έκθεση, Γεωγραφία, Ιστορία, Πατριδογνωσία), μειώνονται αυτές των ελληνικών ( Γλώσσα, Έκθεση, Αρχαία, Θρησκευτικά, Χημεία, Φυσική, Μαθηματικά, Άλγεβρα, Γεωμετρία, Τριγωνομετρία, Καλλιτεχνικά) και προστίθεται στα Γυμνάσια το τουρκικό μάθημα των Στρατιωτικών. Το 1950 έγινε προσπάθεια, ευτυχώς χωρίς επιτυχία, να περάσει και η διοίκηση των σχολείων στους Τούρκους υποδιευθυντάς. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.39,40,41,44)
**Τέλος η αποφράδα αυτή χρόνια θα κλείσει με την τοποθέτηση του δικηγόρου Σταμάτη Ζιχνί Οζνταμάρ, δεξί χέρι του αφορισμένου Παπαευθύμ, ως διαχειριστή στο ίδρυμα Βαλουκλή. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,44)
**1939. Με την δικαιολογία προστασίας του Εθνικού Αθλητισμού στοιχειοθετείται νόμος και πολλά επιτυχημένα σε όλα τα σπόρ ελληνικά σωματεία ενσωματώνονται με τουρκικά. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,42,44)
**8 Μαίου 1941. Στο όνομα της τουρκικής Εθνικής Ασφάλειας δημιουργούνται τα 
Τάγματα Εργασίας στα οποία στρατολογούνται άνδρες της μειονότητας Ελλήνων και Αρμενίων ηλικίας 20 έως 45 ετών. Κάτω από τις διαταγές του στρατάρχη Φεβζί Τσακμάκ οι αιχμάλωτοι στρατιώτες (στους οποίους βέβαια δεν δόθηκαν όπλα) υποχρεώθηκαν να δουλεύουν σαν σκλάβοι με λιγοστή τροφή ανοίγοντας δρόμους στο Ασκαλε της Ανατολίας. Το μεθοδευμένο αυτό σχέδιο έφθειρε ηθικά, σωματικά και ψυχολογικά τους αιχμαλώτους και απέβλεπε στην σταδιακή εξόντωση τους. Ο ακριβής αριθμός των Ελλήνων που έχασαν τη ζωή τους στα αμελέ ταμπουρού, όπως οι Τούρκοι ονόμασαν τα τάγματα, δεν υπολογίστηκε ποτέ με ακρίβεια. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,44)
**Γνωστοί άγνωστοι σκαρφάλωσαν στη στέγη του Πατριαρχείου στο Φανάρι και αφού την περιέβρεξαν με πετρέλαιο παρέδοσαν στη μανία της φωτιάς τον Ομφαλό της Ορθοδοξίας. Ήταν 21 Σεπτεμβρίου του 1941 και μέσα στις στάχτες του κάηκαν ανεκτίμητα χειρόγραφα αιώνων . (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,42,44)
**1942. Δύο μητροπολίτες εξορίζονται στην Προύσα για να μη δηλώσουν στήριξη στον ελληνικό άξονα της Ιεράς Συνόδου.
**Με πρόσχημα τη Συμφωνία Μονρώ άρχισε ο εποικισμός της Ίμβρου και Τενέδου από Τούρκους της Ανατολίας. Την ίδια στιγμή δημεύονται ακίνητες περιουσίες των μοναστηριών στα νησιά αυτά.
**11 Νοεμβρίου 1942. Επιβάλλεται Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (νόμος 4305). 21 Ρωμηοί χάνουν τη ζωή τους στα Τάγματα Εργασίας του Άσκαλε. (Συνθ.Λωζ. αρθρ. 37,38,39,44)
**Με την επικράτηση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο η Τουρκία βρέθηκε αντιμέτωπη με την διεθνή κατακραυγή για την ουδέτερη στάση της. Φάνηκε τότε πως η ελληνική μειονότητα θα ζούσε κάπως ήσυχη εποχή. Για μία δεκαετία οι Ρωμηοί ξεγελάστηκαν και νομίζοντας ισόβιες τις ειρηνικές διαθέσεις της γείτονας χώρας εφησύχασαν και άρχισαν πάλι να επενδύουν στον τομέα τους, το εμπόριο. Μόνο που η νέα τάξη των πραγμάτων υπό τον Αντνάν Μεντερές είχε άλλες σκέψεις στη φαρέτρα της. Άρχισαν να στρώνουν το πλάνο των τραγικών γεγονότων της νύχτας του Σεπτέμβρη 1955.
**10 Δεκεμβρίου 1948. Η Τουρκία αποδέχεται την προκήρυξη των Ηνωμένων Εθνών για τα Παγκόσμια Ανθρώπινα Δικαιώματα.
**31 Ιουλίου 1950. Η Τουρκία υπογράφει τη Συμφωνία Γενοκτονίας των Εβραίων.
**4 Νοεμβρίου 1950. Η Τουρκία υπογράφει τη Συμφωνία Ευρωπαϊκών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
**6 και 7 Σεπτεμβρίου 1955. Καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος, με πρόσχημα την σκηνοθετημένη έκρηξη – προβοκάτσια βόμβας
στο σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, προκάλεσε βίαια επεισόδια στην Κωνσταντινούπολη εναντίον ελληνικών και αρμενικών περιουσιών λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία, εκκλησίες και νεκροταφεία και δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια στις μειονότητες. Αποτέλεσμα 37 δολοφονίες, 30 τραυματισμοί, πολλοί κακοποιήθηκαν και υπολογίζονται 300 δηλωμένοι βιασμοί. Οι αποζημιώσεις από τις καταστροφές που προκλήθηκαν θα ήταν αστείο ακόμη και να τις αναφέρουμε. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,43,44)
**16 Σεπτεμβρίου 1955. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται για 3 μήνες ο αρχισυντάκτης και ιδιοκτήτης της εφημερίδας Ελεύθερη Φωνή της Πόλης Λαμπίκης Ανδρέας επειδή καταδίκασε τα γεγονότα. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,39,44)
**Νοέμβριος 1956. Δώδεκα μέλη της Ελληνικής Ένωσης στην Πόλη συλλαμβάνονται και μαζί με άλλους 18 Ρωμηούς απελαύνονται από την Τουρκία με την κατηγορία της κατασκοπίας εις όφελος των Ελληνοκυπρίων. Το έσχατο πογκρόμ του εκτοπισμού των Ελλήνων από τα πάτρια εδάφη των άρχισε να εφαρμόζεται. (Συνθ.Λωζ. αρθρ. 38,39, 40,42,44)
**Περίοδος 1957 – 1959. Με ποικίλες προφάσεις η τουρκική κυβέρνηση απελαύνει 57 Ρωμηούς από την Πόλη μεταξύ των οποίων και τον Δημήτρη Καλούμενο, τον φωτογράφο που ενημέρωσε την κοινή γνώμη με αυθεντικές φωτογραφίες στιγμιοτύπων από τα γεγονότα του Σεπτεμβρίου 1955. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,44)
**Περίοδος 1958 – 1960. Φοιτητές πολλών πανεπιστημίων ξεκινούν εκστρατεία εναντίον των Ρωμηών επιτηδευματιών παρακινώντας τους καταναλωτές να μποϋκοτάρουν τα καταστήματά τους και να προτιμούν τα τουρκικά. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,44)
**1960. Επαναφέρεται ο νόμος 2007/1932 περί αποπροσανατολισμού των Ελλήνων υπηκόων Κωνσταντινουπολιτών και τους απαγορεύουν την ενασχόληση τους με επαγγέλματα νέας τεχνολογίας. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,40)
**Ανακαλούνται τρία διοικητικά συμβούλια τριών πολυπληθών ελληνικών κοινοτήτων. Της Χαλκηδόνας, του Γαλατά και του Πέρα. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40)
**5 Ιανουαρίου 1961. Με τον νόμο 222 περί λειτουργίας Δημοτικών Μειονοτικών Εκπαιδευτηρίων προστίθεται η λέξη ΄΄ ιδιωτικό ΄΄ στον τίτλο των σχολείων αυτών. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,39,40.41,44)
**1962. Απορρίφτηκε το αίτημα περί αναστήλωσης του από το 1941 κατεστραμμένου Πατριαρχικού οικοδομήματος. Απαγορεύτηκε επίσης και κάθε κίνηση ή προσπάθεια ανακαίνισης ή μετατροπής θρησκευτικού ιδρύματος. Όπως του Ορφανοτροφείου Πριγκήπου, Αστικής Σχολής Ταταούλων, Άγιος Γεώργιος Θεραπείων και το Μητροπολιτικό Μέγαρο Θεραπείων. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,40,42,44)
**Πονηρή προσπάθεια των ιθυνόντων να διαβάλλουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να δημιουργήσουν ρήγμα με τις ενορίες των μητροπόλεων του. Αστυνομική παραγγελία στον Πατριάρχη να μην αναμιγνύεται στις εσωτερικές υποθέσεις των κοινοτήτων της Πόλης.
**1963. Κατά την διάρκεια των Σεπτεμβριανών γεγονότων κάηκε στο Καράκιοι η εκκλησία που κατέλαβε βίαια ο αφορισμένος Παπαευθύμ. Το δικαστήριο επεδίκασε αποζημίωση για την ζημιά, την οποία καρπώθηκε ο ψευτοπαπάς και μ αυτόν τον τρόπο η ιδιοκτησία της εκκλησίας και επίσημα κατακυρώθηκε στον τουρκορθόδοξο αιρετικό. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,42,44)
**16 Μαρτίου 1964. Ραγδαίες εξελίξεις στο Κυπριακό. Ξεκίνησε το τελευταίο πογκρόμ κατά της ελληνικής μειονότητας της Πόλης. Ξεκίνησε η τελική άλωση της Βασιλεύουσας. Οι Διωγμοί, οι απελάσεις των Ελλήνων από την Πόλη τους. Ο 
χριστιανομάχος πολιτικός αντιπρόεδρος του Κεμάλ, Ισμέτ Ινονού βάζει σε εφαρμογή αυτό που ορεγόταν από το 1923 και δεν τολμούσε ένεκα της παρουσίας του Ατατούρκ. Την απαλλαγή της Τουρκίας από τα αγριόχορτα. Τις μειονότητες των Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων. Ανακαλεί λοιπόν την Συμφωνία της Άγκυρας του Οκτωβρίου 1930 με πρόσχημα πως Έλληνες επιτηδευματίες κερδοσκοπούν ενάντια του τουρκικού λαού και τα κέρδη αυτά τα στέλνουν σαν βοήθεια στους ελληνοκύπριους στον πόλεμο κατά των αδελφών τουρκοκυπρίων. Έτσι δεν ανανεώνονται οι Άδειες Παραμονής των Ελλήνων υπηκόων που αναγκάζονται εντός 5 ημερών να εγκαταλείψουν τις οικογένειες και τα υπάρχοντά τους και να φύγουν με μια βαλίτσα που περιείχε μόνο να απαραίτητα και 200 λίρες στη τσέπη. Οι περιουσίες και οι τραπεζικοί λογαριασμοί δεσμεύονται από το τουρκικό κράτος ΄΄δικαίου΄΄. Έξη Έλληνες χάνουν τη ζωή τους μη αποδεχόμενοι τον εξευτελισμό και τον αποχωρισμό από τα πάτρια εδάφη. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,43,44 Συμφ.Ανθρ.Δικαιωμάτων αρθρ.2 έως και 16)
**23 Μαρτίου 1964. Με την 410/16 εγκύκλιο απαγορεύεται σε ιερείς να διδάσκουν το μάθημα των Θρησκευτικών στα σχολεία της μειονότητας. Απαγορεύτηκε η πρωϊνή προσευχή σε όλα τα σχολεία. Αναστέλλεται προσωρινά η λειτουργία τριών Λυκείων και αφαιρείται η άδεια διδασκαλίας σε 11 εκπαιδευτικούς.
**15 Ιουνίου 1964. Ημέρα αποφράδα για την οικογένειά μου. Απελαύνεται ο πατέρας μου αφήνοντας σε εκκρεμότητα το κατάστημά του, το σπίτι του, την οικογένειά του, την εκπαίδευση των παιδιών του, τους φίλους του και την πολυαγαπημένη του Κωνσταντινούπολη.
**1 Απριλίου 1964. Αφαιρείται η υπηκοότητα στους μητροπολίτες Σελευκίας Αιμιλιανού και Φιλαδελφείας Ιακώβου και σε μία ημέρα απελαύνονται. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,43,44 Συμφ.Ανθρ.Δικαιωμάτων αρθρ.2 έως και 16)
**10 Απριλίου 1964. Βάσει του νόμου 5681 για να κατέχεις τυπογραφείο πρέπει να είσαι νομικό ή πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Γι αυτό το λόγο ανακαλείται η λειτουργία του πατριαρχικού τυπογραφείου με αποτέλεσμα όλα τα έγγραφα και τα χειρόγραφα που έπρεπε να τυπωθούν σε τόμους να παραμείνουν χύμα στις απποθήκες. Επίσης απαγορεύτηκε γενικά η εκτύπωση ορθόδοξων θρησκευτικών εντύπων. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,43,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.2 έως και 16)
**Μάιος 1964. Απομακρύνεται από την Ίμβρο ο μητροπολίτης του νησιού. Δημιουργείται στρατώνας χωροφυλάκων και μεταφέρονται στο νησί για να εκτίσουν την ποινή τους βαρυποινίτες. Σαν επιστέγασμα εποικούν το νησί Βούλγαροι πρόσφυγες.
**20 Ιουλίου 1964. Γενική απαγόρευση μαθημάτων στα σχολεία μειονοτήτων . Δεν δίνονται άδειες σε εκπαιδευτικούς για εργασία στην Τουρκία.
**15 Αυγούστου 1964. Κλείνει και το μοναδικό εναπομείναν σχολείο στην Τένεδο. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.14,38,39,40,41,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.5,6,7,8,9,14)
**14 Σεπτεμβρίου 1964. Με νέα εγκύκλιο 3385 του Υπουργείο Παιδείας απαγορεύεται η ύπαρξη ελληνικών εγκυκλοπαιδειών στις σχολικές βιβλιοθήκες. Επίσης ανακαλείται και η άδεια εορτασμού θρησκευτικών εορτών (Πάσχα, Χριστούγεννα) στους σχολικούς χώρους.
**20 Σεπτεμβρίου 1964. Λεηλατείται το νεκροταφείο Κουσκουντζουκίου Βοσπόρου.
**21 Σεπτεμβρίου 1964. Λιθοβολείται η εκκλησία Παναγία Σεχρεμινή.
**4 – 9 Oκτωβρίου 1964. Αποκλεισμός του Οικουμενικού Πατριαρχείου από φοιτητές.(Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,43,44 Συμφ.Ανθρ.Δικαιωμάτων αρθρ.2 έως και 16)
**2 Νοεμβρίου 1964. Με ειδικό μυστικό βούλευμα 6/3801 του νόμου 1062, που ευρίσκετο σε αμφισβήτηση 24 χρόνια, απαγορεύθηκε στους Ρωμηούς το δικαίωμα αγοράς και μεταβίβασης ακινήτων. 
Ενημερώθηκαν οι αρμόδιες αρχές και δεσμεύθηκαν ποσά που αποκτήθηκαν από τέτοιες δοσοληψίες στο εγγύς παρελθόν. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.14,37,38, 42,44 Συμφ.Ανθρ.Δικαιωμάτων αρθρ. 3,5,6,8,9,10,14).Με τον ίδιο νόμο κρατικοποιούνται όλα τα ακίνητα που ανήκαν σε κατοίκους των νησιών Ίμβρου και Τενέδου. Το 1960 οι παραπάνω νησιώτες ήταν ιδιοκτήτες 25.000.000 τετραγωνικών μέτρων γής. Με τον νέο νόμο που γενικεύθηκε το 1990 κάθε νησιώτης κατείχε μόλις 600 τετρ. μέτρα από όλη του την περιουσία. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.14,37,38,42,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.3,5,6,8,10,14)
**18 Δεκεμβρίου 1964. Εγκύκλιος 8459. Απαγορεύεται η χρήση της ελληνικής γλώσσας μέσα στα σχολεία. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38,39,40,41,42,43,44 Συμφ.Ανθρ.Δικαιωμάτων αρθρ.2 έως και 16)
**22 Σεπτεμβρίου 1965. Ο έκπτωτος και αφορισμένος από το Πατριαρχείο γιός του Παπαευθύμ, Τουργκούτ Ερενερόλ με την βοήθεια εγκαθέτων του αλλά και της κυβέρνησης καταλαμβάνει παρανόμως άλλες δύο εκκλησίες του Γαλατά. Τους ναούς του Αγίου Νικολάου και των Χίων Άγιο Ιωάννη. Έτσι η περιοχή έμεινε χωρίς Ορθόδοξο ναό. Μέχρι σήμερα οι δικαστικού αγώνες του Πατριαρχείου παραμένουν χωρίς αποτέλεσμα. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,42,43,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ. 5,6,7,8,9,14)
**4 Οκτωβρίου 1965. Προσωρινή απαγόρευση πρόσβασης στο Πατριαρχείο από την τουρκική αστυνομία. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,38)
**1965. Απαγόρευση εισόδου στην Τουρκία όλου του ελληνικού τύπου. Απέλαση του ιδρυτή και αρχισυντάκτη της ρωμέϊκης εφημερίδας Ελεύθερη Φωνή, Ανδρέα Λαμπίκη με την κατηγορία της προσβολής του Τουρκισμού και παράλληλα δέσμευση όλης της περιουσίας του τυπογραφείου του. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,40,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.5,6,8,10)
**1966. Τα πλέον παραγωγικά κτήματα της Ίμβρου δεσμεύονται για τις ανάγκες Κρατικών Συνεταιρισμών. Επιτάσσονται όλα τα κοινοτικά δημοτικά σχολεία και τα γυμνάσια περνούν υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας για να μπορούν να παρακολουθούν μαθήματα και Τούρκοι μαθητές. Όταν παραπονέθηκε κάποιος νησιώτης ονόματι Παλιόπουλος Νικόλαος κατηγορήθηκε για προσβολή του Τουρκισμού συνελήφθη και φυλακίστηκε για δύο μήνες. (Συνθ.Λωζ. αρθρ. 14,37, 40,42,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.5,6,7,8,9,10,14)
**1967. Κλείνουν 6 ρωμέϊκα δημοτικά σχολεία και απολύονται 39 εκπαιδευτικοί. Εν τω μεταξύ αποβάλλονται από τα σχολεία μειονοτικοί μαθητές που στην τουρκική επίσημη ταυτότητά τους δεν αναφέρονται ως Ορθόδοξοι Ρωμιοί. Αξιοσημείωτον ότι στις τουρκικές ταυτότητες δεν υπήρχε εδάφιο για να αναγράφεται το θρήσκευμα καθότι απαγορευόταν από το σύνταγμα τους. Ολοφάνερη η προσπάθεια διάσπασης των μαθητών από τα σχολεία όπου συνήθισαν να φοιτούν. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,39,40,41,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.2,3,5,6,7,8,9,10,14)
**13 Ιουλίου 1967. Με βάση τον νόμο 903 παρ 74 άρχισαν οι διαδικασίες δήμευσης ακινήτων των Ρωμηών. Ζητείται η κατάθεση του 5% των εσόδων από τα ιδρύματα σε λογαριασμό της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων ουτως ώστε να καλύπτονται τα έξοδα επιθεωρήσεων των Αρχών προς αυτά τα ιδρύματα. . (Συνθ.Λωζ. αρθρ.37,40,42,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.5,6,7,8,9,10)
**Παραβιάζονται 248 από τους 262 θρησκευτικούς ναούς της Ίμβρου.Στην περιοχή του Κάστρου πυρπολείται ναός του ΙΣΤ΄ αιώνα (Συνθ.Λωζ. αρθρ.38,40,42 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.6,7,8,9,14)
**9 Ιουλίου 1971. Με πρόσχημα την απαγόρευση της ιδιωτικής ανώτατης εκπαίδευσης στην Τουρκία ανακαλείται η λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης που επί 127 συνεχή χρόνια 
κατόρθωνε να τροφοδοτεί την Ορθοδοξία με τους πλέον άξιους και καταρτησμένους θεολόγους. Αξιοσημείωτον να αναφέρουμε ότι κατά την λειτουργία της η Θεολογική Σχολή της Χάλκης παρέδωσε στην Ορθοδοξία 930 υψηλόβαθμους θρησκευτικούς ηγέτες εκ των οποίων 12 Οικουμενικούς Πατριάρχες, 2 Πατριάρχες Αντιοχείας, 4 Αρχιεπισκόπους Αθηνών και 1 Αρχιεπίσκοπο Τιράνων. Παρά τις παγκόσμιες προσπάθειες επαναλειτουργίας της η τουρκική κυβέρνηση κωφεύει και παραμένει στη συνήθη τακτική της : μόνο υποσχέσεις. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,42,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.6,7,8,9,14)
**Ιούλιος 1972. Ο θάνατος του Πατριάρχη Αθηναγόρα του Α΄ έδωσε την ευκαιρία στον Νομάρχη Κωνστ/πολης για ανοιχτή παρέμβαση στην εκλογή του νέου Πατριάρχη. Έτσι τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους αποφασίζεται η διακοπή για 20 χρόνια των εκλογών μελών στα ιδρύματα της Πόλης. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.40,42,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.8,9,10)
**1973 Στο χωριό Κάστρο της Ίμβρου δολοφονείται από γνωστούς άγνωστους ο Στέλιος Καβαλιέρος.
**1974. Ο Νομάρχης Ίμβρου μαζί με 20 κοινοτικά μέλη συλλαμβάνονται και κρατούνται στις φυλακές Τσανάκαλε μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τον Αύγουστο του ιδίου έτους πυρπολήθηκε ο Μητροπολιτικός Ναός του νησιού και βανδαλίστηκε το νεκροταφείο στο χωριό Κάστρο.
**1975. Γνωστοί άγνωστοι βιάζουν νεαρή γυναίκα μητέρα δύο παιδιών, την Στυλιανή Ζούνη. Κατά την επέτειο της εισβολής στην Κύπρο έκτρωπα λαμβάνουν χώρα στο νησί με αποτέλεσμα ομαδικής εγκατάλειψης του νησιού από τους εντόπιους κάτοικους του. (Συνθ.Λωζ. αρθρ.14,37,38,39,40,42,44 Συμφ.Ανθρ. Δικαιωμάτων αρθρ.2,3,5,6,8,9,10). Ο πληθυσμός των δύο νησιών από 5000 κάτοικοι του 1974 σε τρία χρόνια συρρικνώθηκε σε 300 άτομα.
Βασίλης Κυρατζόπουλος